Raaf

De straat is leeg. Ze trekt haar koffer achter zich aan. Met haar andere hand houdt ze haar jas dicht. Een raaf vliegt over haar heen en landt op een lantaarnpaal.

‘Een raaf?’

Ik kijk over het scherm van mijn laptop.

‘Komen die hier nog wel voor? Had je niet beter een kauw kunnen kiezen?’

Hij zegt niets. Hij zucht.

‘Weet je Margot, laat maar. Ik had het je niet moeten laten lezen.’

Ik kijk naar het bed met de gekreukte lakens.

‘Maar het is een goed verhaal hoor. Je bent echt goed.’

Ik loop naar het bed en laat me vallen.

‘Kom eens bij me.’

De lakens ruiken naar ontbijtkoek.

Reageer

Abonneren

Ontvang een bericht als er een nieuw verhaal geplaatst is.