Een man die ik al jaren tegenkom spreekt me aan.
“Het klinkt misschien een beetje gek, maar ik heb me altijd afgevraagd hoe het komt dat jij een Franse bulldog hebt. Ik vind jou veel meer een type voor een wat grotere hond, een herderachtige of zo.”
Ik lach. Hij heeft me goed ingeschat. Toen ik 11 jaar geleden op zoek ging naar de juiste hond, las ik de hele hondenencyclopedie. Dit ras paste het beste bij de situatie. Ik weet nog dat ik naar de foto’s keek en dacht: serieus, dit? Maar hij klopte. De man kijkt een beetje verbaasd naar mijn hond.
“Als het al 11 jaar goed gaat, zal dat vast wel zo blijven.”
Ik wil zeggen dat het leven zelden loopt zoals wij het bedenken. Dat de dingen die kloppen niet altijd de dingen zijn die we voor ogen hadden. In plaats daarvan aai ik zijn hond. Een bruine, herderachtige.