Gesprek

Het was een raar gesprek. Hij vertelde over zijn moeder die soms dagenlang verdween en die de laatste keer was teruggekomen met een klein, lelijk hondje. Ik vroeg hem hoe het hondje heette. Ze had hem Boris Jeltsin genoemd, zei hij. Die vond ze ook lelijk. Ik probeerde me te herinneren hoe ik hier was gekomen. Ik keek naar de tas die bij mijn voeten stond. Er zat een pyjama in en een toilettas. Ik overwoog hem te vragen of hij misschien een slaapplek voor me had. Toen zag ik het prijskaartje aan de pyjama. Ik stond op.

‘Nou, succes met je moeder,’ mompelde ik. Ik pakte mijn tas en liep het café uit.

Reageer

Abonneren

Ontvang een bericht als er een nieuw verhaal geplaatst is.