Een beetje moeilijk

“Tsja, ik ben nu eenmaal een beetje moelijk.”

“Moeilijk? Hoezo moeilijk? Wie zegt dat dan?”

“Nou, ik. En nog een paar andere mensen. Laatst nog zei iemand dat ik lastig was, altijd al geweest. Hij voegde er wel aan toe dat ik ertoe deed. Dat was dan wel weer lief.”

“Hee kijk, die vrouw daar heeft dezelfde jas als jij! Nog koffie?”

“Koffie, lekker, doe maar verkeerd. Mijn jas was trouwens voor de helft, dat draagt nog lekkerder.”

“Twee koffie verkeerd alstublieft. Ja, lekker is dat hè. Maar goed, moeilijk dus. Maar dat is toch maar gewoon een gedachte? Als je die nou eens gewoon niet zou geloven?”

“Niet geloven? Dus je bedoelt dat ik geloof dat het niet waar is?”

“Ja, gewoon niet geloven dat je moeilijk bent. Zo kan je elke gedachte ontkrachten. Geinig he? Heb ik gelezen in zo’n zelfhelpboekje.”

“Maar als ik dan geloof dat ik niet moeilijk ben dan is dat ook maar een gedachte en dus waarschijnlijk niet waar, toch?”

“Uhh…”

“Of zijn sommige gedachten dan waar en andere niet? En hoe weet ik dan welke waar zijn?”

“Uh, nou volgens mij is het idee om je bij elke gedachte af te vragen of het waar is en hoe het zou zijn als het niet waar is. Dus ik denk dat elke gedachte dan niet waar kan zijn. Of zo… Waar blijft die koffie nou?”

“Maar als elke gedachte niet waar is,  dan is het dus ook niet waar dat gedachten niet waar zijn, dus misschien is die van mij dan wel weer waar, toch?”

“Mens, wat ben jij moeilijk!”

  1. BTY zegt:

    Leuk rond geheel, begin en einde passen in elkaar.

Reageer

Abonneren

Ontvang een bericht als er een nieuw verhaal geplaatst is.