Het was volkomen willekeurig. Ik zag hem daar zitten en besloot hem te kiezen. Hij liet zich kiezen en een paar weken lang werkte dat prima. Tot hij besloot om zelf dingen te gaan kiezen. Hij koos mijn ontbij, mijn kleding, mijn avonden. Hij koos de indeling van mijn boekenkast. Hij koos een categorie ‘hondenencyclopedie en aanverwante zaken’. Dat leek me onzinnig, maar ik besloot het zo te laten. Ik had hem immers gekozen. Op een dag koos hij voor een persoon die ik niet was, een verhaal dat niet het mijne was. Toen koos ik hem niet meer. Ik schreef mezelf uit zijn verhaal en richtte mijn boekenkast opnieuw in. Ik koos een nieuw verhaal. Het is volkomen willekeurig.