Ik lig hier al dagen, of tenminste een uur. Zijn geur nog in mijn kussen, zijn vingers voelbaar op mijn huid. Ik ben te goed geworden in loslaten, het is alles wat ik doe. Ik geef, ik ontvang, ik hoop, ik geef op. Ik houd vast en ik laat los. Als op een golf die de kust nooit bereikt, blijf ik bewegen tussen vreugde en verdriet. Ik heb heimwee naar een gevoel dat ik nooit gekend heb. Soms denk ik het te kunnen pakken, maar als het water mijn lakens schoonspoelt is het verdwenen. Ik lig hier al dagen, of tenminste een uur. Ik trek het kussen naar me toe en druk het tegen mijn gezicht. Ik adem in. Ik houd vast en ik laat los.
Wow-that touches me.