‘Je moet een ‘dream board’ maken,’ zei de buurvrouw een paar weken geleden tegen me. Ze sprak het uit alsof ze op kauwgom kauwde.
‘Zoek plaatjes van hoe je leven eruit moet zien en hang de collage op een zichtbare plek in je huis. Je zal zien, het komt vanzelf naar je toe. Zo werkt het universum nu eenmaal.’
Ik ging naar huis en begon te zoeken. De halve middag was ik bezig met het knippen en plakken van mijn droomleven. Elke dag keek ik naar mijn knutselwerkje en wenste ik hardop dat het waarheid werd. En elke dag dat ik mijn wens deed, werd ik een beetje ontevredener met wat ik had. Wat ik had was niet wat op de plaatjes stond. Toen ik de buurvrouw in de supermarkt tegenkwam, vroeg ik haar of haar plaatjes hetzelfde effect hadden.
‘Het werkt alleen maar als je erin gelooft, kind,’ zei ze ernstig. Ik dacht even na.
‘Ik geloof dat ik morgen aangereden kan worden door een vrachtauto, maar dat betekent niet dat het daadwerkelijk gebeurt.’
De buurvrouw keek me even aan, zuchtte en slofte weer verder. Het gat in haar pantoffel was groter geworden.
Knutselen
Gepost op 25 Jul 2013 in zkv