Wakker
De glijbaan gaat maar door. Ik vlieg door de bochten en hoor voor en achter me mensen gillen. Af en toe flitsen er beelden voorbij. Het lijkt of ze op de wand van de glijbaan geprojecteerd worden. Ik ben er bijna. Als mijn voeten het water raken word ik wakker.
De hond likt aan mijn voeten. Het is nog stil op straat. Ik hoor het tikken van mijn grote, ouderwetse bellenwekker. Hij staat op de kast aan de andere kant van de slaapkamer, zodat ik moet opstaan om er een klap op te geven. Als hij naast mijn bed had gestaan, was ik voor altijd in bed gebleven
Ik zet mijn bril op. Het rechterpootje doet pijn aan mijn oor. Dat doet het al maanden.
‘Waarom laat je daar niet eens iets aan doen?’ riep Erik altijd als hij me weer naar dat pootje zag graaien. Ik heb hem nooit verteld dat de man van de brillenwinkel altijd naar mijn billen kijkt als ik voorbij loop.