Vliegen
De man vloog. Hij vloog naar een stad en nam dan de eerstvolgende vlucht weer terug. Hij vloog op een zaterdag alsof hij de bus nam. Zijn paspoort had hij nonchalant in zijn borstzakje gestoken. Er stak een tientje uit. Binnenkort zou hij naar Dubai vliegen. Voor de zekerheid vroeg ik het:
‘En dan gaat u niet verder dan de luchthaven?’
Hij lachte.
‘Het gaat me niet om de bestemming. Het gaat me om het vliegen.’
Hij pakte de grote camera die om zijn hals hing en maakte een foto van de wolken. Ik stelde me voor dat hij die thuis zou vergelijken met de andere wolkenfoto’s die hij op zijn reizen gemaakt had. Zouden de wolken in Dubai er anders uitzien? Ik vroeg me af of hij een vrouw had. Zou zij hem ’s ochtends uitzwaaien en hem een goede reis wensen, wetende dat hij die avond weer veilig naast haar zou liggen? Misschien was hij alleen en waren deze reisjes slechts een excuus om even niet in zijn leven te hoeven zijn. Tussen de wolken was hij gewoon iemand die onderweg was. In de lucht kon hij zijn wie hij wilde. Ik sloot mijn ogen en dacht aan mijn bestemming. Ook ik zou even iemand anders zijn. Ik zou de luchthaven verlaten en in een ander leven stappen. En de man zou weer vliegen, terug naar zijn leven, om de foto’s te bekijken en een nieuwe bestemming te kiezen.
Erg leuk en aan de lezer om het luchtig te vinden of erover na te denken. Ik denk dat ik beide maar ga doen