Mist
Ik fietste in het donker door de mist in een dorp waar ik niet eerder geweest was. De fiets had ik gehuurd en in het zwakke schijnsel van het voorlicht zag ik kleine wolkjes. Druppels vormden zich op mijn gezicht. Het had me wel spannend geleken, gewoon maar doorfietsen zonder een hand voor ogen te zien. De eindbestemming zou zich vanzelf wel aandienen. Nu begon het me te irriteren. Nergens stonden straatlantaarns en mijn haar plakte in natte slierten om mijn gezicht. Mijn handen waren koud. Als er borden hadden gestaan dan hadden ze me niet geholpen. Ik had immers geen idee waar ik naartoe ging. Ik had het vele malen voor me gezien, de plek waar ik naartoe wilde, maar eerlijk gezegd wist ik niet eens zeker of ik wel in het juiste dorp was. Ik pakte mijn mobiel en googlede een taxibedrijf in de buurt. De fiets zou ik langs de kant van de weg laten staan. De borg mochten ze houden.