IMG_9742

Fibromyalgie

Er staat een olifant in mijn kamer. Hij is er al jaren. Ik geef hem te eten, maar besteed verder weinig aandacht aan hem. Ik heb geen tijd voor een olifant. Ik moet door. Hij neemt vrij veel ruimte in beslag, en vooral de afgelopen jaren is hij flink gegroeid. Vorige zomer kreeg de olifant van de dokter een naam. Ze zei erbij dat de olifant niet in mijn hoofd zat. Hij was echt en de ruimte die hij innam was ook echt. Ik bleef hem negeren. Vorige week ging hij bovenop me zitten en ik brak als een twijgje. Nu zit ik thuis en ik bekijk de olifant. Ik zie hoeveel ruimte hij inneemt. Ik voel de pijn van zijn gewicht. Ik hoor wat hij me al heel lang probeert te vertellen. Ik zie wat het me gekost heeft, al die tijd dat ik hem voorbij probeerde te lopen. Ik kijk naar mijn olifant en ik huil.

  1. Meris zegt:

    ????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????? (en zo verder)

  2. annelize zegt:

    Kristel, aj, confrontatie met het grootste dier! Heel veel sterkte en liefs, Annelize

  3. Diny zegt:

    Dat klinkt als een vervelende kostganger Kriste. Sterkte!

Reageer




Abonneren

Ontvang een bericht als er een nieuw verhaal geplaatst is.