We sluipen over het bospad. ‘Stil zijn mam, anders hoort de boswachter ons.’ Ik knik ernstig. Ze gelooft het echt, dat we van de boswachter ‘s avonds niet meer in de speeltuin mogen komen. Ze gelooft ook dat een enkel rupsje alle blaadjes in het bos opeet. Hoe lang nog?
Hey you,
Heb deze site gevonden via mijn LinkedIn, en ik kan niet anders zeggen dan dat ik onder de indruk ben. In de eerste plaats omdat ik hier een idee verwezenlijkt zie waar ik zelf al jaren mee speel, ten tweede omdat ik er een niveau aantref, waarvan ik alleen mag hopen dat ooit te bereiken.
U ontroert, doet lachen en roept heimwee op.
Liefs,
Chris
Mijn dank is groot!!
En waarom is het bij jou dan bij een idee gebleven?
One day, my dear…